Kwijt

Ergens tussen de kreukels van mijn lakens,
ergens tussen de kruimels op het aanrecht,
ergens tussen de kieren van de vloeren,
ben ik het kwijt geraakt,
heb ik het kwijt gemaakt.

Zomaar, plotseling was het verdwenen.
Ik heb geen idee waar het is gebleven.
Het is me gewoon ontglipt, watervlug.

Misschien zit het ergens verstopt.
Is het verborgen, getransformeerd;

In de mug op het plafond,
in het tikken van de klok,
in de druppels aan de kraan.

Misschien vergis ik me
en heeft het nooit bestaan.