Titia

Vandaag samen met de Tsjechische Eva op stap, we zijn uit ongeveer hetzelfde hout gesneden. Na een paar honderd meter was de pijn goed te doen en konden we tempo maken. Opnieuw een fantastische tocht. Af en toe een stop voor koffie en pastel de nata. Geluncht in Apúllia en aangekomen in Fão. Wederom een superfijn hostel, kamer met zijn tweeën (zeer luxe zoveel privacy) en een zwembad. Onderweg kwamen we een Australiër en Fransman tegen die heel vrolijk en luid waren. Meer bier dan kilometers, zeg maar. Die zien we morgen terug omdat we hetzelfde dagdoel hebben. We hebben in Fâo gegeten in een fijn, klein restaurantje dat graag stempels in pelgrimpaspoorten zet en fantastische sangria maakt. Wat een topdag weer.

Vanochtend stond ik rond een uur of vijf op. Hoe zachtjes ik ook deed, ik denk dat de 3 andere dames in de slaapzaal ook wakker waren. Prima hostel trouwens, schoon en gezellig. Het regende en met een hoes voor de rugzak, een paraplu en een regenjas was het te doen. Veel mensen adviseerden me de metro naar Matosinhos te nemen, want er zou geen flikker aan zijn aan de industrieterreinen van Porto. En je moet toch echt eerst Porto uit. Nou, dat geloofde ik allemaal wel maar er was een andere mogelijkheid. Wel ietsje verder lopen. Ik ben dus via de oevers van rivier de Duoro Porto uitgelopen en tegen de tijd dat het licht werd, was de Atlantische kust in zicht. En het is mooi hier: Het doel voor vandaag was Vila Châ, maar dat bleek rond het middaguur te gemakkelijk. Het werd Vila do Conde. De tocht viel me zwaar, zelf met wandelstokken waren de laatste paar kilometer de hel. Ik begreep er ook niets van, want mijn apps vertelden me dat ik hooguit 27 km had gelopen. Het voelde anders en dat bleek ook [...]

Vanochtend vroeg ben ik in Porto geland en meteen de stad in gegaan. Ik had slechts 2 dingen op mijn agenda en die kan nu (lunchtijd) afvinken. Lekker gewerkt...oh nee... Kathedraal (Sé do Porto) Allereerst ging ik op zoek naar de kathedraal waar ze de pelgrimspaspoortjes verstrekken. Die was met wat hulp van zeer behulpzame politie-agenten zo gevonden. En jemig wat een broeierige blikken van de mannen hier. Heb ik weer eens de laatste memo gemist ofzo? Snap er niets van, loop er bepaald niet charmant bij. Ik hou het op volksaard ofzo. Nou best geinig, al dat geflirt. Even terug naar de kathedraal. Die zag er van buiten niet heel groots uit maar van binnen vond ik vooral het tegelwerk heel intrigerend. Mijn Portugees is net zo goed als mijn Chinees en aan vertalen hebben ze hier een broertje dood. Kortom, het is een beetje gokken wat je voor je neus hebt. Maar neem deze tegels: Hier lijkt me dat iemand de jacht inzet op een struisvogel. Wat doet zo'n afbeelding in een kathedraal? Ik zag ook draken en allerlei [...]

Begin dit jaar moest er een vakantie gepland worden. De meeste mensen hebben voorpret bij het zoeken van een vakantie, ik niet. Maar vol goede moed heb ik avonden lang rond gesurft op internet; van groepsreizen in exotische oorden, zeilvakanties in Griekenland tot de camping in Schubbekutteveen. Het was of te duur, of niet helemaal mijn idee van vakantie. Ik kreeg zowaar stress van het 'op vakantie moeten'. Bijna had ik de handdoek in de ring gegooid, toen ik toevallig op wandelreizen stuitte. Dat kun je net zo luxe of eenvoudig maken als je wil, ik was meteen fan. Mind you, ik ben totaal geen wandelaar. De afgelopen 2 jaar heb ik voornamelijk op mijn kont achter mijn computer doorgebracht. Resultaat: nul conditie en iets meer breedbeeld. Ik besloot dat ik de kustroute van de Portugese Camino wilde lopen. Daar staat 10-12 dagen voor en omdat we geen mietje zijn, is dat ook de tijd die ik er voor uitgetrokken heb. Beetje doorlopen dus, maar hoe bereid je je voor? Uiteraard heb ik dat helemaal uitgezocht en zelfs een paar fikse wandelingen door de duinen gemaakt. Maar na [...]